Urządzenia do stref Ex

Jest wiele miejsc, gdzie wybuchowe mieszaniny gazów lub pyłów mogą występować stale, okresowo lub w skutek wypadku.

Zagrożone obszary są częste w rafineriach ropy, przemyśle chemicznym, fabrykach oraz magazynach gazów, rozpuszczalników, farb oraz innych lotnych substancji.

Urządzenie elektryczne przeznaczone do pracy w takich obszarach muszą być zaprojektowane tak, aby nie doprowadzić do zapłonu mieszanki wybuchowej nie tylko w czasie normalnej pracy ale też w przypadku awarii. Istnieje wiele metod, aby to osiągnąć, np. osłony olejowe, osłony gazowe z nadciśnieniem i osłony proszkowe/piaskowe, ale dwoma najpopularniejszymi metodami są obudowy ognioszczelne i obudowy iskrobezpieczne (Ex).

Urządzenia ognioszczelne są tak szczelnie zamknięte w obudowie, że wewnętrzny wybuch ani nie zniszczy obudowy ani nie wyjdzie poza nią. Powierzchnia musi pozostać na tyle chłodna aby nie doprowadzić do zapłonu mieszanki wybuchowej.

Do łączenia ze sobą urządzeń ognioszczelne należy używać kabli ognioodpornych. Metoda ta jest najkorzystniejsza cenowo gdy przesyłane są duże moce ale jest nie do zaakceptowania w przestrzeniach, gdzie mieszanki wybuchowych gazów/powietrza utrzymują się stale lub przez dłuższy okres czasu. Dlatego popularniejszym rozwiązaniem są urządzenia iskrobezpieczne. Takie urządzenia (Ex) pracują wykorzystując tak mało mocy i magazynują w sobie tak mało energii, że nie są w stanie spowodować zapłonu:

• w normalnych warunkach
• przy jednej awarii (klasyfikacja ib)
• przy kombinacji dowolnych dwóch awarii (klasyfikacja ia)

W każdym z tych przypadków urządzenie musi pozostać na tyle chłodne aby nie doprowadzić do zapłonu mieszanki wybuchowej.

Tabela 1: Grupy urządzeń w wykonaniu przeciwwybuchowym

Tabela 2: Klasyfikacja stref (grupa II)

Tabela 3: Podział gazów (grupa II)

Tabela 4: Budowa urządzeń

Tabela 5: Klasyfikacja temperaturowa (tylko dla urządzeń w wykonaniu G)